суббота, 21 сентября 2013 г.

Անկախության իմ բաժինն ու պատասխանատվությունը

Անկախություն. հպարտություն ու պատասխանատվություն. թե´ պետական, թե´ անձնական: Անկախ ենք, ուրեմն մենք ենք մեր գլխի տերը:

Հենց իմ սերունդն է անկախության սերունդը: Ես դպրոցական տարիներից մեր տանը  եղած ռուսական անհամար գրքերի կողքին սկսեցի ավելացնել հայկական գրքեր, հայ հեղինակներին: Ես սկսեցի մեր տուն անկախություն բերել հայոց գրքերով, հայկական երգերով ու հայրենիքի հանդեպ պատասխանատվությամբ: 

Իմ սերունդը պատասխանատու է անկախության համար, քանի որ այն մեզ է վստահվել:
Ազատ Քարվաճառն ու անկախությունն ինձ համար իրար կապված են: Ինչպես մի խելացի մարդ մի օր զրույցի ժամանակ ասաց, Քարվաճառը հայոց պետականության ողնաշարն է:

Ես ընտրել եմ հայոց պետականության ողնաշարն իմ կարողացածի չափով ամրացնելու ու անկախության համար Քարվաճառում պատասխանատու լինելու տարբերակը:

Այս տարի հայրենիքիս ծնունդը ես նշեցի կիսավեր ու վաղվա օրվան հույսով նայող գողտրիկ Քարվաճառում:
Մեր մոտ հրավառություն չեղավ, համերգ չեղավ, տոնակատարություն չեղավ:

Անկախությունս ամուր ու ամրացած կլինի այն օրը, երբ վերականգնված, վերաբնակեցված ու Հայաստանիս լիիրավ ու լիարժեք մաս կազմած Քարվաճառն էլ լիաթոք կնշի Մայր Հայաստանի անկախության տարեդարձն ու իրեն մեկուսացած չի զգա…


Ծնունդդ շնորհավոր, միակ Հայաստանս: 

Комментариев нет:

Отправить комментарий